Andrzej Pachuta urodził się w 4 stycznia 1953 r. w Jeleniej Górze. W 1971 r. po zakończeniu nauki w Liceum Ogólnokształcącym im Wolfganga Goethego w Warszawie rozpoczął studia na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Pracę dyplomową magisterską na temat: „Analiza laboratoryjnych i polowych metod kalibracji grawimetrów kwarcowych” pisał pod kierunkiem prof. dr hab. inż. Marcina Barlika. Bezpośrednio po studiach w 1976 roku rozpoczął pracę na macierzystym Wydziale w Instytucie Geodezji Wyższej i Astronomii Geodezyjnej PW.
W latach 1978-1979 roku był uczestnikiem pierwszej polskiej samodzielnej wyprawy na Antarktydę, organizowanej przez Instytut Geofizyki PAN, do polskiej stacji im A.B. Dobrowolskiego. Wykonał tam między innymi nawiązanie grawimetryczne polskiej stacji do rosyjskiej stacji Mirnyj oraz wykonał rozpoznawcze zdjęcie grawimetryczne Oazy Bungera.
Pracę doktorską na temat: „Metodyka obserwacji astronomiczno-geodezyjnych instrumentem uniwersalnym z automatycznie realizowanymi płaszczyznami pomiarowymi”, której promotorem był prof. dr. hab. inż. Kazimierz Czarnecki, obronił w 1985 roku na macierzystym Wydziale.
W 1988 roku był organizatorem i kierownikiem pierwszej wyprawy pracowników i studentów Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej na Spitsbergen. Był inicjatorem powstania Klubu Studentów Geodezji i Kartografii przy Zarządzie Głównym SGP. Dzięki jego zaangażowaniu zorganizowany został od 2003 roku cykl wypraw studenckich do stacji im. Stanisława Siedleckiego na Spitsbergenie. W 2006 roku wziął udział w kolejnej wyprawie jako kierownik i opiekun naukowy.
W dorobku naukowym znajduje się ponad 250 publikacji i wystąpień na konferencjach krajowych i zagranicznych. Główną tematyką badań jest automatyzacja pomiarów geodezyjnych i grawimetrycznych oraz badania geodynamiczne. W 2012 roku na podstawie przedłożonej rozprawy habilitacyjnej na temat: „Dokładność i skala w pracach grawimetrycznych dla potrzeb badań geodynamicznych” uzyskał stopień doktora habilitowanego i rok później stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Warszawskiej.
W 1999 roku otrzymał I Stopień Specjalizacji Zawodowej Inżyniera NOT w zakresie Geodezyjnych Pomiarów Podstawowych i Geodezji Inżynieryjnej oraz w 2005 roku uzyskał uprawnienia zawodowe (Nr. 19131) w zakresie Geodezyjnych Pomiarów Podstawowych, nadane przez Głównego Geodetę Kraju. Od 2012 roku jest członkiem Państwowej Komisji Egzaminacyjnej ds. Uprawnień Zawodowych.
Jest mocno związany z macierzystym Wydziałem, pełniąc w nim szereg odpowiedzialnych funkcji, między innymi cztery kadencje prodziekana ds. studenckich, szefa Wydziałowej Komisją Promocji, przewodniczącego Komitetu Organizacyjnego cyklu konferencji „Aktualne Problemy w Geodezji Inżynieryjnej”, pełnomocnika Rektora ds. Uzależnień.
Aktywnie pracuje w organizacjach naukowych i społecznych. W Zarządzie Głównym Stowarzyszenia Geodetów Polskich (SGP) pełnił funkcję wiceprezesa a obecnie szefa Komisji ds. Współpracy Międzynarodowej. Od 1986 roku jest członkiem Komitetu Głównego Olimpiady Wiedzy Geodezyjnej i Kartograficznej oraz jurorem tej olimpiady. W Akademii Inżynierskiej w Polsce był wiceprezesem a obecnie sekretarzem generalnym. W Stowarzyszeniu Absolwentów i Przyjaciół Politechniki Warszawskiej jest przewodniczącym Rady Programowej oraz członkiem Kapituły „Złotej Księgi”